Ένα ποίημα, μια ιστορία

 

Η ποίηση αφηγείται

Η Δώρα Τζέμα παρουσιάζει τις ποιητικές συλλογές :

 Ο επιμένων έρωτας νικά &  Έρως νικημένε μάχαν 

 του Γιώργου Τσιβελέκου και τις εκδόσεις Οσελότος

Ο επιμένων έρωτας νικά και Έρως νικημένε μάχαν, δύο εξαιρετικές ποιητικές συλλογές, που οι τίτλοι τους έρχονται σε αντιπαράθεση και ορθώς πράττουν, αφού στον έρωτα όλα συμβαίνουν και όλα επιτρέπονται.

 Από την μία ο έρωτας που με την επιμονή του νικά και από την άλλη ο έρωτας που ενίοτε χάνει την μάχη.

 Αλλά ακόμη κι έτσι, « ακόμα κι αν ύστατα ηττημένοι, δεν έπαψαν στιγμή ν’αγαπούν με όλη τους την ψυχή» γράφει ο Γιώργος σε μια στροφή του.

Η γραφή του έχει μια πνευματική ωριμότητα, πολύ μεγαλύτερη από το ηλικιακό του εκτόπισμα. Σε αφοπλίζει ο τρόπος που θέτει τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του..

 «Πως προσαρμόστηκα τόσο εύκολα στ’αμείλικτα δεδομένα 

και δεν το κουνάω ρούπι για να τ’ανατρέψω;

Πώς έχω το δικαίωμα να μιλάω εγώ για το ψυχικό κενό των άλλων, 

απ’ την στιγμή που είμαι ίδιος και απαράλλαχτος;»

 Η ανάγνωση των ποιημάτων του, μοιάζει με διαδρομές άγνωστες, που ενώ βλέπεις τις ευθείες, βρίσκεσαι ξαφνικά σε κλειστή στροφή και δεν ξέρεις τι έκπληξη σε περιμένει στο άνοιγμα της. Σε στροφές που αν τις περάσεις, ξανοίγεσαι σε άλλους κόσμους, καθαρούς, σαν την πνευματική καθαρότητα που διέπει τους στίχους του.

  Εγώ με την ποίηση δεν ενθουσιάζομαι εύκολα. Τα ποιήματα του Γιώργου, ήταν για μένα μεγάλη έκπληξη. Κάθε σελίδα που γύριζα, μου επiφύλασσε όχι μία, αλλά πολλές. Με λυρισμό, ευαισθησία και έμπνευση, χωρίς στόμφο και πομπώδες ύφος, πότε σε έμμετρο και πότε σε ελεύθερο, αποτυπώνει ξεκάθαρα τις κοινωνικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον.

  Χρησιμοποιώντας το όχημα του έρωτα, μας ταξιδεύει πέρα από την παντοκρατορία του. Μας πάει σε εκείνα τα περιθώρια που βρίσκονται οι ηττημένοι. Μας περνάει από στενάχωρες ατραπούς, εκεί όπου οι άνθρωποι στενάζουν από το βάρος της πεζής καθημερινότητας.

 Κι άλλοτε πάλι, μας λούζει στο φως, στην αισιοδοξία και στα χρώματα που εκπέμπουν οι ερωτοχτυπημένοι.

 « Θα σ’ αγαπώ στην πράξη, όχι μόνο στα λόγια.

Είδες πόσο πεζό είναι το ποίημα μου;

Στις μέρες μας αυτή η αγάπη λείπει.

Την ψάχνω κι εγώ κάτω από πολλές σκόνες»

  Προσωπικά θεωρώ, πως ο Γιώργος, δίνει μια ιδιαίτερη νότα στην ποίηση του, σμίγοντας την απλότητα με την φαντασία.  Συνθέτει την γλαφυρότητα με λέξεις απλές, ευκολονόητες , της καθομιλουμένης και δημιουργεί μια ποίηση, προσιτή. Δεν χρειάζεται να είσαι διανοούμενος για να καταλάβεις τις έννοιες που κρύβουν μέσα τους, οι στίχοι του. Στίχοι που ξεφεύγουν από το αφηρημένο. Έχουν μορφή, ευδιάκριτη υπόσταση, δεν χρειάζονται αποκρυπτογράφηση. Κάθε ποίημα του είναι μια ιστορία, ένα μικρό διήγημα με αρχή, μέση και τέλος.

 « Δεν θα σε αφήσω να φοβηθείς

Μην τυχόν γίνουν όλες οι μέρες μας ίδιες

Και δεν θυμόμαστε κάτι ξεχωριστό

Όπως δεν θυμάται κανείς τι έκανε μέσα στο σπίτι του πριν λίγα χρόνια.

 Δεν θα σε αφήσω να πεις: « Είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό»

  Γράφει στην πρώτη συλλογή ο επιμένων έρωτας νικά και βρίσκω ευκαιρία να του αντιταχθώ.

 Είναι πολύ καλό και είναι αληθινό το ταλέντο σου Γιώργο!!

Με κέρδισες! Με κέρδισες όχι γιατί μου ξύπνησες τον ρομαντισμό ή τις φαντασιώσεις , αλλά επειδή χρησιμοποιείς τον έρωτα, για να αναδείξεις αλήθειες που κόβουν, πονάνε. Αλήθειες που δεν τολμάνε να πουν οι πολλοί, όπως αυτή που παραθέτω πιο κάτω..

 Θα ‘βγαινα στους δρόμους και θα φώναζα

μ’υψωμένα πανό

«τον έρωτα μας τουλάχιστον,

Δεν θ’αφήσω ποτέ

Να μας τον σκοτώσετε »

 Πόσο τεράστια είναι η κοινωνική κραυγή που περικλείεται σε αυτή και μόνο την παρένθεση.

« Θα γίνομαι χαλί να με πατάς,

Κι αυτό θα το βρεις βαρετό και άχρηστο

Μόλις βρομιστεί απ’ τις πολλές απαντοχές» σου έλεγα..

Γράφει σε μια άλλη και βουβαίνομαι..

 Ένα τελευταίο και τελειώνω για να μην σας κουράσω..Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έβαζα με το ζόρι τελεία εδώ, γράφοντας για ποίηση.

 Συγχαρητήρια Γιώργο Τσιβελέκο. Είσαι μια νέα ελπίδα στην Τέχνη!!

Μπράβο σου αγόρι μου!